Op wat voor oppervlakken kan het gebruikt worden

De kleurstof Acid Yellow 7, opgelost in een mengsel van water, ethanol en azijnzuur wordt gebruikt voor het kleuren van vinger- en schoenafdrukken in bloed [1]. Afdrukken in bloed kleuren geel na behandeling. Ze fluoresceren daarna onder blauw en blauwgroen licht. Het moet niet gebruikt worden op absorberende materialen zoals papier, karton, textiel, gipsplaat of vaste vloerbedekking. Het werkt erg goed op niet-absorberende ondergronden zoals linoleum, glas, geglazuurde tegels, geverfde opppervlakken en PVC-vloerbedekking.

In zijn algemeenheid moeten voor het kleuren sporen in bloed altijd gefixeerd worden om doorlopen van het spoor (verlies van details) te voorkomen. De enige uitzondering op deze regel is leucokristalviolet (LCV) omdat hier al fixatief (5-sulfosalicylzuur) in de oplossing zit. Echter wanneer mogelijk wordt dit toch aangeraden om het doorlopen van bloesporen zoveel als mogelijk is te voorkomen.

Fixeren van bloedsporen

Fixeren kan gedaan worden met een 2%-ige oplossing van 5-sulfosalicylzur in water (20-23 gram in 1 liter demi-water of gedestilleerd water). Om er zeker van te zijn dat het bloedspoor goed gefixeerd is bevelen wij de volgende methode aan die gebruik maakt van absorberend papier (zoals filtreerpapier, tissues, papieren handdoeken) en een spuitfles met sulfosalicylzuuroplossing.

Neem een droog stuk absorberend papier dat groot genoeg om het te fixeren spoor te bedekken. Houd het papier boven het spoor, parallel met het oppervlak en laat dan één zijde van het papier op het oppervlak vallen (bijvoorbeeld een korte zijde als het een schoenspoor betreft). Doordrenk dit deel met fixeeroplossing over de gehele zijde, dit deel fungeert nu als een soortement anker.

Maak het gehele papier nu nat met de spuitfles, vanaf de kant die al op/langs het spoor ligt en laat het natte deel steeds op het spoor zakken. Dit voorkomt zoveel mogelijk dat luchtbellen tussen het papier en het spoor komen. Werk rustig (het papier zet uit wanneer het nat wordt) en als het spoor schuin ligt in het verticale vlak (of zo gehouden kan worden) begin dan aan de hoge kant en werk naar beneden.

Wanneer het natte papier het gehele spoor bedekt, laat het dan minstens 3 minuten liggen. Wanneer het bloed een dikke laag is 5 minuten of langer. Verwijder daarna het papier. Op het spoor achtergebleven fixatief kan met water weggespoeld worden, maar dat is niet noodzakelijk.
Wanneer het bloed relatief vers is zal een kleurverschil van donkerrood naar donkerbruin opgetreden zijn.

Werkwijze voor het kleuren

Als het spoor eenmaal gefixeerd is kan het gekleurd worden met de Acid Yellow 7-oplossing. Gebruik een spuitfles of sproeiflacon om de kleurstofoplossing aan te brengen. Met vingerafdrukken kan een pipet gebruikt worden of met een voorwerp van niet al te grote afmetingen door onderdompelen in een container/bad met kleurstofoplossing.

Het gebruik van een sproeiflacon heeft t.o.v. het gebruik van een spuitfles het nadeel dat er meer ethanoldamp in de lucht zal komen. Ook is het gebruik van een stofmasker om het inademen van de sproeinevel te voorkomen aan te raden.
Nadat de kleurstofoplossing is opgebracht laat het dan 1-3 minuten in contact met het spoor. Spoel daarna het oppervlak met hetzelfde mengsel van water/ethanol/azijnzuur als gebruikt voor de kleurstofoplossing.

Water kan ook gebruikt worden voor het spoelen, maar zal een hogere achtergrondkleuring geven. Als de afdrukken op de vloer zitten kan de spoeloplossing ook weggezogen worden met een waterstofzuiger. Absorberend papier zoals toegepast bij het fixeren, kan ook gebruikt worden.

Afnemen en fluorescentie

Acid Yellow 7 kleurt niet alleen goed (al zal er vaak weinig contrastverbetering zijn), het heeft ook nog een speciale eigenschap: het fluoresceert. De aangekleurde sporen fluoresceren onder blauw en blauwgroen licht, al is deze fluorescentie vrij zwak. Voor het beste resultaat, waarbij achtergronden en fluorescentie van de achtergrond geëlimineerd worden is het afnemen van de sporen met witte BVDA folie.

Voordat begonnen kan worden met het afnemen van het spoor met een witte gellifter moet het helemaal droog zijn. Zorg er absoluut voor dat er geen luchtbellen tussen de folie en het spoor komen te zitten bij het opbrengen van de folie. Laat de folie dan een korte tijd liggen, circa één minuut. Fotografeer het opgenomen spoor binnen een paar uur, daar de kleurstof langzaam diffundeert over het oppervlak en de folie in. Het spoor verliest daardoor aan scherpte.
Afnemen van het spoor kan meerdere keren gedaan worden, al of niet met tussendoor opnieuw kleuren. In belangrijke zaken is het aan te raden om het afnemen en kleuren meerdere keren te proberen.

Fluorescentie wordt opgewekt met blauw en blauwgroen licht (400-490 nm) en is zelfs zichtbaar met het gebruik van lange-golf UV (365 nm). Het filter voor de lens is afhankelijk van de gebruikte golflengte om aan te stralen: helder (UV-filter) voor UV tot geel of licht-oranje voor hogere golflengtes.

Veiligheid

Acid Yellow 7 poeder is niet gekenmerkt als een gevaarlijke stof. Aangezien de werkoplossing gebaseerd is op een water-ethanol mengsel worden bij normaal gebruik geen schadelijke dampen gevormd, al kan de azijngeur irritant zijn. Bij het gebruik van grote hoeveelheden of wanneer de temperatuur hoog genoeg is kan bij onvoldoende ventilatie een potentieel explosief ethanol-lucht mengsel gevormd worden. Verder kleurt de Acid Yellow 7-oplossing de huid en kleding.

5-Sulfosalicylzuurpoeder is gekenmerkt als een irritante stof, maar de 2%-ige oplossing is geen gevaarlijk mengsel. Gezien het fixerende effect op bloed adviseren wij echter toch om bij gebruik handschoenen (nitril-, vinyl- of latexhandschoenen voldoen) te dragen. Gebruik van een bril is ook geen slecht idee.

Vermijd het inademen van sproeinevels (aerosols) en dampen van de fixeer, spoelvloeistof en Acid Yellow 7-oplossing. Vermijd evenzo contact met de oplossing en het Acid Yellow 7-poeder. Na ieder gebruik handen wassen, speciaal voordat gegeten of gedronken wordt.

Samenstelling van de oplossingen

Acid Yellow 7

Gebruik bij voorbeeld een erlenmeyer voor het aanmaken van de Acid Yellow 7-oplossing. Voeg eerst water toe aan de afgewogen hoeveelheid Acid Yellow 7-poeder en los dit op door zwenken of met behulp van een magneetroerder en een roervlo/roerboon (magneet overtrokken met PTFE). Het poeder lost makkelijk op in water. Voeg daarna de ethanol en azijnzuur toe (de volgorde is niet belangrijk, er zullen wat kleurveranderingen zichtbaar zijn).

Bloedfixeer

Voeg de componenten bij elkaar in een beker of erlenmeyer/fles van voldoende grootte en meng totdat alles opgelost is. Gebruik van een magneetroerder met roerboon is aan te raden.

Spoeloplossing

Referenties en voetnoten

[1] Sears, V.G.; Butcher, C.P.G.; Fitzgerald, L.A. "Enhancement of Fingerprints in Blood, Part 3: Reactive Techniques, Acid Yellow 7, and Process Sequences." Journal of Forensic Identification 2005, Vol. 55, nr. 6, p. 741-763.

Op wat voor oppervlakken kan het gebruikt worden

Acid Violet 17 (AV17) is een kleurstofoplossing voor sporen gezet in bloed op basis van een mengesel van water, ethanol en azijnzuur [1]. De oplossing kleurt bloedsporen paars (vergelijkbare kleur als Coomassie Blue en LCV). Acid Violet 17 kan gebruikt worden op absorberende opppervlakken (bijvoorbeeld textiel) maar zal dan wel een achtergrondkleuring veroorzaken. De CAST manual beveelt aan om zowel Amido Black als AV17 te testen op een klein stukje van een item, weg van de plaats waar een spoor vermoed wordt, om te zien welke van de twee de minste achtergrondkleuring veroorzaakt.
Acid Violet 17 kan gebruikt worden nadat Acid Yellow 7 is gebruikt maar kan een lager contrast geven dan wanneer het alleen gebruikt zou wezen.

In zijn algemeenheid moeten voor het kleuren sporen in bloed altijd gefixeerd worden om doorlopen van het spoor (verlies van details) te voorkomen. De enige uitzondering op deze regel is leucokristalviolet (LCV) omdat hier al fixatief (5-sulfosalicylzuur) in de oplossing zit. Echter wanneer mogelijk wordt dit toch aangeraden om het doorlopen van bloesporen zoveel als mogelijk is te voorkomen.

Fixeren van bloedsporen

Fixeren kan gedaan worden met een 2%-ige oplossing van 5-sulfosalicylzur in water (20-23 gram in 1 liter demi-water of gedestilleerd water). Om er zeker van te zijn dat het bloedspoor goed gefixeerd is bevelen wij de volgende methode aan die gebruik maakt van absorberend papier (zoals filtreerpapier, tissues, papieren handdoeken) en een spuitfles met sulfosalicylzuuroplossing.

Neem een droog stuk absorberend papier dat groot genoeg om het te fixeren spoor te bedekken. Houd het papier boven het spoor, parallel met het oppervlak en laat dan één zijde van het papier op het oppervlak vallen (bijvoorbeeld een korte zijde als het een schoenspoor betreft). Doordrenk dit deel met fixeeroplossing over de gehele zijde, dit deel fungeert nu als een soortement anker.

Maak het gehele papier nu nat met de spuitfles, vanaf de kant die al op/langs het spoor ligt en laat het natte deel steeds op het spoor zakken. Dit voorkomt zoveel mogelijk dat luchtbellen tussen het papier en het spoor komen. Werk rustig (het papier zet uit wanneer het nat wordt) en als het spoor schuin ligt in het verticale vlak (of zo gehouden kan worden) begin dan aan de hoge kant en werk naar beneden.

Wanneer het natte papier het gehele spoor bedekt, laat het dan minstens 3 minuten liggen. Wanneer het bloed een dikke laag is 5 minuten of langer. Verwijder daarna het papier. Op het spoor achtergebleven fixatief kan met water weggespoeld worden, maar dat is niet noodzakelijk.
Wanneer het bloed relatief vers is zal een kleurverschil van donkerrood naar donkerbruin opgetreden zijn.

Werkwijze voor het kleuren

Als het spoor eenmaal gefixeerd is kan het gekleurd worden met de Acid Violet 17-oplossing. Gebruik een spuitfles of sproeiflacon om de kleurstofoplossing aan te brengen. Met vingerafdrukken kan een pipet gebruikt worden of met een voorwerp van niet al te grote afmetingen door onderdompelen in een container/bad met kleurstofoplossing.

Het gebruik van een sproeiflacon heeft t.o.v. het gebruik van een spuitfles het nadeel dat er meer ethanoldamp in de lucht zal komen. Ook is het gebruik van een stofmasker om het inademen van de sproeinevel te voorkomen aan te raden.
Nadat de kleurstofoplossing is opgebracht laat het dan 1-3 minuten in contact met het spoor. Spoel daarna het oppervlak met hetzelfde mengsel van water/ethanol/azijnzuur als gebruikt voor de kleurstofoplossing.

Water kan ook gebruikt worden voor het spoelen, maar zal een hogere achtergrondkleuring geven. Als de afdrukken op de vloer zitten kan de spoeloplossing ook weggezogen worden met een waterstofzuiger. Absorberend papier zoals toegepast bij het fixeren, kan ook gebruikt worden.

Afnemen en fluorescentie

Met AV17 gekleurde afdrukken kunnen fluoresceren onder groen licht maar de fluorescentie is vaak zwak. Acid Violet 17 gekleurde sporen kunnen afgenomen worden met witte folie (maar dat gaat veel langzamer dan met Acid Yellow 7 - ongeveer 15 minutes in plaats van een paar minuten met AY7). Met liften van de sporen kunnen achtergronden en/of achtergrondfluoresentie geëlimineerd worden. Met witte folie opgenomen sporen fluoresceren sterker dan op het oppervlak zelf.

Voordat begonnen kan worden met het afnemen van het spoor met een witte gellifter moet het helemaal droog zijn. Zorg er absoluut voor dat er geen luchtbellen tussen de folie en het spoor komen te zitten bij het opbrengen van de folie. Laat de folie een behoorlijk lange tijd liggen, in de orde van 15 minuten. Fotograferen van de opgenomen sporen moet binnen een paar uur gebeuren. De kleurstof zal namelijk langzaam in alle richtingen door de folie gaan diffunderen. Het spoor verliest daardoor aan scherpte.
Afnemen van het spoor kan meerdere keren gedaan worden, al of niet met tussendoor opnieuw kleuren. In belangrijke zaken is het aan te raden om het afnemen en kleuren meerdere keren te proberen.

Fluorescentie wordt opgewekt met groen licht (480-545 nm). Een rood filter wordt gebruikt als camerafilter.

Veiligheid

Acid Violet 17 poeder is niet gekenmerkt als een gevaarlijke stof. Aangezien de werkoplossing gebaseerd is op een water-ethanol mengsel worden bij normaal gebruik geen schadelijke dampen gevormd, al kan de azijngeur irritant zijn. Bij het gebruik van grote hoeveelheden of wanneer de temperatuur hoog genoeg is kan bij onvoldoende ventilatie een potentieel explosief ethanol-lucht mengsel gevormd worden. Verder kleurt de Acid Violet 17-oplossing de huid en kleding.

5-Sulfosalicylzuurpoeder is gekenmerkt als een irritante stof, maar de 2%-ige oplossing is geen gevaarlijk mengsel. Gezien het fixerende effect op bloed adviseren wij echter toch om bij gebruik handschoenen (nitril-, vinyl- of latexhandschoenen voldoen) te dragen. Gebruik van een bril is ook geen slecht idee.

Vermijd het inademen van sproeinevels (aerosols) en dampen van de fixeer, spoelvloeistof en Acid Violet 17-oplossing. Vermijd evenzo contact met de oplossing en het Acid Violet 17-poeder. Na ieder gebruik handen wassen, speciaal voordat gegeten of gedronken wordt.

Samenstelling van de oplossingen

Acid Violet 17

Gebruik bij voorkeur een erlenmeyer voor het aanmaken van de Acid Violet 17-oplossing. Voeg eerst water toe aan de afgewogen hoeveelheid Acid Violet 17-poeder en los dit op door zwenken of met behulp van een magneetroerder en een roervlo/roerboon (magneet overtrokken met PTFE). Het poeder lost op in water maar door de sterke kleur van de oplossing zal dat moeilijk te zien zijn. Neem voldoende tijd om het poeder de gelegenheid te geven op te lossen. Voeg daarna de ethanol en azijnzuur toe (de volgorde is niet belangrijk)). Men kan ook eerst de Acid Violet 17 in het ethanol/azijnzuur mengsel oplossen en dan verdunnen met water. Tenslotte kan met ook alles bij elkaar doen en dan op laten lossen onder roeren.

Bloedfixeer

Voeg de componenten bij elkaar in een beker of erlenmeyer/fles van voldoende grootte en meng totdat alles opgelost is. Gebruik van een magneetroerder met roerboon is aan te raden.

Spoeloplossing

Referenties en voetnoten

[1] Sears, V.G.; Butcher, C.P.G.; Prizeman, T.M. "Enhancement of Fingerprints in Blood - Part 2: Protein Dyes" Journal of Forensic Identification 2001, Vol. 51, nr. 1, p. 28-38.

Op wat voor oppervlakken kan het gebruikt worden

Amido Black (Acid Black 1) is een blauwzwarte kleurstof die in verschillende formuleringen wordt gebruikt op zowel niet-, als semi-poreuze en poreuze oppervlakken voor het kleuren van sporen in bloed.
De formuleringen die wij aanbieden zijn gebaseerd op:

• methanol
• water/citroenzuur
• water, ethanol en azijnzuur [1]

Die op methanolbasis is de oudste (sinds de jaren 70 volgens ref. 1), die op water/ethanol met azijnzuurbasis de nieuwste ([1], 2000). De CAST manual [2] beveelt aan om zowel Amido Black als Acid Violet 17 te testen op een klein stukje van een item met een poreus of semi-poreus karakter, weg van de plaats waar een spoor vermoed wordt, om te zien welke van de twee de minste achtergrondkleuring veroorzaakt.
Amido Black kan niet gebruikt worden na kleuring met Acid Yellow 7 [ref. 2, pag. 5-AD2]. Het kleurt dan veel minder sterk dan Acid Violet 17.

Voor het gebruik van Amido Black, om het even welke formulering gebruikt wordt, moeten de bloedsporen eerst gefixeerd worden om doorlopen van het spoor (verlies van details) te voorkomen.

Fixeren van bloedsporen

Fixeren kan gedaan worden met een 2%-ige oplossing van 5-sulfosalicylzur in water (20-23 gram in 1 liter demi-water of gedestilleerd water). Om er zeker van te zijn dat het bloedspoor goed gefixeerd is bevelen wij de volgende methode aan die gebruik maakt van absorberend papier (zoals filtreerpapier, tissues, papieren handdoeken) en een spuitfles met sulfosalicylzuuroplossing.

Neem een droog stuk absorberend papier dat groot genoeg om het te fixeren spoor te bedekken. Houd het papier boven het spoor, parallel met het oppervlak en laat dan één zijde van het papier op het oppervlak vallen (bijvoorbeeld een korte zijde als het een schoenspoor betreft). Doordrenk dit deel met fixeeroplossing over de gehele zijde, dit deel fungeert nu als een soortement anker.

Maak het gehele papier nu nat met de spuitfles, vanaf de kant die al op/langs het spoor ligt en laat het natte deel steeds op het spoor zakken. Dit voorkomt zoveel mogelijk dat luchtbellen tussen het papier en het spoor komen. Werk rustig (het papier zet uit wanneer het nat wordt) en als het spoor schuin ligt in het verticale vlak (of zo gehouden kan worden) begin dan aan de hoge kant en werk naar beneden.

Wanneer het natte papier het gehele spoor bedekt, laat het dan 5 minuten liggen. Wanneer het bloed een dikke laag is langer (dieper liggende lagen worden mogelijk niet gefixeerd!). Verwijder daarna het papier. Op het spoor achtergebleven fixatief kan met water weggespoeld worden, maar dat is niet noodzakelijk.
Wanneer het bloed relatief vers is zal een kleurverschil van donkerrood naar donkerbruin opgetreden zijn.

Werkwijze voor het kleuren

Als het spoor eenmaal gefixeerd is kan het gekleurd worden met de Amido Black-oplossing. Gebruik een spuitfles of sproeiflacon om de kleurstofoplossing aan te brengen. Met vingerafdrukken kan een pipet gebruikt worden of met een voorwerp van niet al te grote afmetingen door onderdompelen in een container/bad met kleurstofoplossing.

Het gebruik van een sproeiflacon heeft t.o.v. het gebruik van een spuitfles het nadeel dat er methanol of ethanoldamp (afhankelijk welke formulering gebruikt wordt) in de lucht zal komen. Dit is in geval van methanol schadelijk voor de gezondheid. Ook is het gebruik van een stofmasker om het inademen van de sproeinevel te voorkomen aan te raden.
Nadat de kleurstofoplossing is opgebracht laat het dan circa 3 minuten in contact met het spoor. Spoel daarna het oppervlak met hetzelfde mengsel als gebruikt voor de kleurstofoplossing.
Methanol/azijnzuur in geval van de methanol-formulering, water of water met azijn of citroenzuur in geval van de formulering op waterbasis en water/ethanol/azijnzuur in geval van de formulering op die basis. Voor de formulering op basis van methanol/azijnzuur is er nog een tweede spoeloplossing: een 5%-ige azijnzuuroplossing (water/azijn).

Als de afdrukken op de vloer zitten kan de spoeloplossing ook weggezogen worden met een waterstofzuiger. Absorberend papier zoals toegepast bij het fixeren, kan ook gebruikt worden om de vloeistof op te vangen. Wegblazen van de oplossingen met een luchtstraal is ook nog een optie.

Afnemen

Met Amido Black gekleurde afdrukken fluoresceren niet, ook niet na afname met met witte folie. Met liften van de sporen kunnen achtergronden en/of achtergrondfluoresentie geëlimineerd worden.

Voordat begonnen kan worden met het afnemen van het spoor (op een niet-poreus oppervlak) met een witte gellifter moet het helemaal droog zijn. Zorg er absoluut voor dat er geen luchtbellen tussen de folie en het spoor komen te zitten bij het opbrengen van de folie. Laat de folie een behoorlijk lange tijd liggen, in de orde van 15 minuten. Fotograferen van de opgenomen sporen moet binnen een paar uur gebeuren. De kleurstof zal namelijk langzaam in alle richtingen door de folie gaan diffunderen. Het spoor verliest daardoor aan scherpte.
Afnemen van het spoor kan meerdere keren gedaan worden, al of niet met tussendoor opnieuw kleuren. In belangrijke zaken is het aan te raden om het afnemen en kleuren meerdere keren te proberen.

Veiligheid

Amido Black poeder is irriterend voor de huid, ogen en luchtwegen en kan het ernstig oogletsel/oogirritatie veroorzaken. In oplossing is er natuurlijk geen gevaar meer voor de luchtwegen maar oogbescherming is zeker aan te raden. Afhankelijk van de formulering is er wel gevaar voor de dampen (niet bij de Amido Black oplossing op water/citroenzuurbasis). De methanolformulering kan eigenlijk alleen in een zuurkast gebruikt worden. Op een PD is de methanoldamp te gevaarlijk. De werkoplossingen en spoeloplossing gebaseerd op het water-ethanol mengsel zal bij normaal gebruik geen schadelijke dampen vormen, al kan de azijngeur irritant zijn. Bij het gebruik van grote hoeveelheden of wanneer de temperatuur hoog genoeg is kan bij onvoldoende ventilatie een potentieel explosief ethanol-lucht mengsel gevormd worden. Verder kleuren de Amido Black-oplossingen de huid en kleding. Gebruik van handschoenen is dus noodzakelijk (nitrilhandschoenen bij de methanolformulering).

5-Sulfosalicylzuurpoeder is gekenmerkt als een irritante stof, maar de 2%-ige oplossing is geen gevaarlijk mengsel. Gezien het fixerende effect op bloed adviseren wij echter toch om bij gebruik handschoenen (nitril-, vinyl- of latexhandschoenen voldoen) te dragen. Gebruik van een bril is ook geen slecht idee.

Vermijd het inademen van sproeinevels (aerosols). De fixeeroplossing geeft overigens geen dampen af. Na ieder gebruik van fixeer, kleurstof- of spoeloplossing handen wassen, speciaal voordat gegeten of gedronken wordt.

Samenstelling van de oplossingen

Amido Black op methanolbasis

Gebruik bij voorkeur een erlenmeyer voor het aanmaken van de Amido Black-oplossing. De volgorde waarin methanol en azijnzuur worden toegevoegd aan de afgewogen hoeveelheid Amido Black-poeder is niet belangrijk. Los het op met behulp van een magneetroerder en een roervlo/roerboon (magneet overtrokken met PTFE). Het poeder lost langzaam op maar door de sterke kleur van de oplossing zal dat moeilijk te zien zijn. Neem voldoende tijd om het poeder de gelegenheid te geven op te lossen (een half uur bijvoorbeeld).

Voor de spoeloplossing op methanolbasis worden dezelfde hoeveelheden oplosmiddel als voor de werkoplossing gebruikt met weglating van het Amido Blackpoeder.
De tweede spoeloplossing (5%-ige azijn) wordt gemaakt door 50 ml ijsazijn te verdunnen met 950 ml gedemineraliseerd of gedestilleerd water.

Amido Black op water/ethanol/azijnzuur basis

Gebruik bij voorkeur een erlenmeyer voor het aanmaken van de Amido Black-oplossing. Voeg de oplosmiddelen en water toe aan de afgewogen hoeveelheid Amido Black-poeder (volgorde niet belangrijk) en los dit op met behulp van een magneetroerder en een roervlo/roerboon (magneet overtrokken met PTFE). Het poeder lost langzaam op maar door de sterke kleur van de oplossing zal dat moeilijk te zien zijn. Neem voldoende tijd om het poeder de gelegenheid te geven op te lossen.

Voor de spoeloplossing op water/ethanol/azijnzuurbasis worden dezelfde hoeveelheden oplosmiddel als voor de werkoplossing gebruikt met weglating van het Amido Blackpoeder.

Bloedfixeer

Voeg de componenten bij elkaar in een beker of erlenmeyer/fles van voldoende grootte en meng totdat alles opgelost is. Gebruik van een magneetroerder met roerboon is aan te raden.

Referenties en voetnoten

[1] Sears, V.G.; Prizeman, T.M. "Enhancement of Fingerprints in Blood - Part 1: The Optimization of Amido Black" Journal of Forensic Identification 2000, Vol. 50, nr. 5, p. 470-480.
[2] Fingermark Visualisation Manual, Chapter 5.PD ISBN: 978-1-78246-234-7, Home Office, January 2014. Niet langer verkrijgbaar bij The Stationary Office.

Historie

Hongaars rood ontleent zijn naam aan het feit dat politiemensen uit Eindhoven, in 1994 op bezoek in Hongarije (Miskolc), kennis maakten met een kleurstofoplossing voor bloed en een monster meekregen. Theo Velders ging er actief mee aan de slag en verbeterde het recept van Evá Ivády en Attila Lénárt nog. Hij ontdekte ook de mogelijkheid om het met witte folie op te nemen en dat het spoor dan fluoresceert op de folie.
In 1996 werd het product commercieel verkrijgbaar via BVDA. De eerste publicatie in een internationaal tijdschrift waarin er over geschreven werd was in 1998 [1]. In 1996 had Theo Velders er echter al een lezing over gehouden op de IAI-conferentie in Greensboro (North Carolina).

Op wat voor oppervlakken kan het gebruikt worden

Hongaars rood is een kleurstofoplossing (Acid Fuchsin) op basis van een water/azijnzuurmengsel dat wordt gebruikt voor het kleuren van vingerafdrukken en schoenafdrukken gezet in bloed. Deze worden dan rood gekleurd. Hongaars rood is niet geschikt voor gebruik op absorberende oppervlakken zoals papier, karton, lakens of tapijt. Daarentegen werkt het goed op niet-absorberende oppervlakken zoals linoleum, glas, tegels, geverfde oppervlakken en PVC vloerbedekking. Ook op huid kan het gebruikt worden [2].

Fixeer bloedsporen voor kleuren

Voordat met kleuren kan worden begonnen dienen de bloedsporen eerst gefixeerd te worden. Dit is ter voorkoming van doorlopen (oplossen, verspreiden van het bloed) van het spoor. Doorlopen van het spoor veroorzaakt verlies van details. In zijn algemeenheid moet voor het gebruik van een bloedkleuringsreagens altijd eerst gefixeerd worden, met uitzondering van Leucokristalviolet (LCV) dat al fixatief bevat. Ook met LCV is fixeren echter aanbevolen voor het beste resultaat.

Fixeren van bloedsporen

Fixeren kan het beste gedaan worden met een 2%-ige oplossing van 5-sulfosalicylzur in water (20-23 gram in 1 liter demi-water of gedestilleerd water). In het verleden werd ook wel methanol gebruikt maar dit duurt veel langer, is gevaarlijk en onpraktisch op een PD.
Om er zeker van te zijn dat het bloedspoor goed gefixeerd is bevelen wij de volgende methode aan die gebruik maakt van absorberend papier (zoals filtreerpapier, tissues, papieren handdoeken) en een spuitfles met sulfosalicylzuuroplossing.

Neem een droog stuk absorberend papier dat groot genoeg om het te fixeren spoor te bedekken. Houd het papier boven het spoor, parallel met het oppervlak en laat dan één zijde van het papier op het oppervlak vallen (bijvoorbeeld een korte zijde als het een schoenspoor betreft). Doordrenk dit deel met fixeeroplossing over de gehele zijde, dit deel fungeert nu als een soortement anker.

Maak het gehele papier nu nat met de spuitfles, vanaf de kant die al op/langs het spoor ligt en laat het natte deel steeds op het spoor zakken. Dit voorkomt zoveel mogelijk dat luchtbellen tussen het papier en het spoor komen. Werk rustig (het papier zet uit wanneer het nat wordt) en als het spoor schuin ligt in het verticale vlak (of zo gehouden kan worden) begin dan aan de hoge kant en werk naar beneden.

Wanneer het natte papier het gehele spoor bedekt, laat het dan minstens 3 minuten liggen. Wanneer het bloed een dikke laag is 5 minuten of langer. Verwijder daarna het papier. Op het spoor achtergebleven fixatief kan met water weggespoeld worden, maar dat is niet noodzakelijk.
Wanneer het bloed relatief vers is zal een kleurverschil van donkerrood naar donkerbruin opgetreden zijn.

Werkwijze voor het kleuren

Als het spoor eenmaal gefixeerd is kan het gekleurd worden met de Hongaars roodoplossing. Gebruik een spuitfles of sproeiflacon om de kleurstofoplossing aan te brengen. Met vingerafdrukken kan een pipet gebruikt worden of met een voorwerp van niet al te grote afmetingen door onderdompelen in een container/bad met kleurstofoplossing.

Het gebruik van een sproeiflacon (de meest economische manier) heeft t.o.v. het gebruik van een spuitfles het nadeel dat er ook kleine druppeltjes in de lucht zullen gaan rondzweven. Het gebruik van een stofmasker om het inademen van de sproeinevel te voorkomen is dan ook aan te raden.
Nadat de kleurstofoplossing is opgebracht laat het dan ca. 1 minuut in contact met het spoor. Spoel daarna het oppervlak met water of 5%-ige azijn (19:1 mengsel van water en azijnzuur, dit is iets lager dan de concentratie van azijn voor consumptie - deze zou ca. 7% zijn). Vijf procent is hetzelfde mengsel van water/azijnzuur als gebruikt voor de kleurstofoplossing.

Als de afdrukken op de vloer zitten kan de spoeloplossing ook weggezogen worden met een waterstofzuiger. Absorberend papier zoals toegepast bij het fixeren, kan ook gebruikt worden.

Het is sterk aan te bevelen om na het spoelen achtergebleven water en waterdruppels met perslucht of een sterke föhn weg te blazen. Als er waterdruppels op de afdruk blijven zitten zal een deel van de kleurstof daar weer in oplossen. Na drogen zal dit zichtbaar zijn (mogelijk verlies van detail).

Afnemen en fluorescentie

Hongaars rood kleurt niet alleen goed, het heeft ook nog een paar speciale eigenschappen. De aangekleurde sporen kunnen met witte BVDA folie opgenomen worden zodat achtergronden worden geëlimineerd en/of delen op donkere achtergronden zichtbaar worden. Het opgenomen spoor fluoresceert ook, waardoor details of delen die met het blote oog nauwelijks zichtbaar waren nu duidelijk in fluorescentie te zien zijn.

Voordat begonnen kan worden met het afnemen van het spoor met een witte gellifter moet het helemaal droog zijn. Zorg er absoluut voor dat er geen luchtbellen tussen de folie en het spoor komen te zitten bij het opbrengen van de folie. Laat de folie dan een tijdje liggen, circa 15-30 minuten. Fotografeer het opgenomen spoor binnen een paar uur, daar de kleurstof langzaam diffundeert over het oppervlak en de folie in. Het spoor verliest daardoor aan scherpte.
Afnemen van het spoor kan meerdere keren gedaan worden, al of niet met tussendoor opnieuw kleuren. In belangrijke zaken is het aan te raden om het afnemen en kleuren meerdere keren te proberen.

Fluorescentie wordt opgewekt met groen licht (515-560 nm). Het filter voor de lens (en de gebruikte filterbril) is rood: Kodat Wratten 25, een barrièrefilter van ongeveer 600 nm of een long-pass filter met een aansnijfrequentie van ongeveer 600 nm.

Veiligheid

Hongaars rood is geen gevaarlijk mengsel. Omdat het op waterbasis is koen geen gevaarlijke dampen vrij bij het gebruik al kan de azijngeur irritant zijn. Het kleurt de huid al zal dat niet lang blijven zitten (in onze ervaring minder dan een dag). Vlekken op kleding verdwijnen bij een normale wasbeurt.

5-Sulfosalicylzuurpoeder is gekenmerkt als een irritante stof, maar de 2%-ige oplossing is geen gevaarlijk mengsel. Gezien het fixerende effect op bloed adviseren wij echter toch om bij gebruik handschoenen (nitril-, vinyl- of latexhandschoenen voldoen) te dragen. Gebruik van een bril is ook geen slecht idee.

Vermijd het inademen van sproeinevels (aerosols) en dampen van de fixeer en Hongaars rood-oplossing. Vermijd evenzo contact met de oplossingen. Na ieder gebruik handen wassen, speciaal voordat gegeten of gedronken wordt.

Effect op DNA-analyse

Volgens een Canadese studie kan na gebruik van Hongaars rood nog steeds bruikbaar DNA geïsoleerd worden van behandelde sporen.

Referenties en voetnoten

[1] Theeuwen, A.B.E.; Barneveld, S. van; Drok, J.W.; Keereweer, I.; Limborgh, J.C.M.; Naber, W.M.; Velders, T., "Enhancement of footwear impressions in blood", Forensic Science International, 1998, vol. 95, p. 133-151 (doi: 10.1016/S0379-0738(98)00084-X)
[2] Petretei, D.; Angyal, M., "Recovering Bloody Fingerprints from Skin", Journal of Forensic Idenfication, 2015, vol. 65, nr. 5, p. 813-827

Leuco Crystal Violet (LCV) voor het kleuren van sporen in bloed

Leuco Crystal Violet (LCV, in Nederland ook wel bekend als ALCV) is een reagens voor het detecteren en kleuren van sporen in bloed. Het is een kleurloze tot lichtblauwe waterige oplossing (400 ml in een bruine glazen fles, oplossing A) die voor gebruik gemengd wordt met de bijgeleverde 15%-ige waterstofperoxide oplossing (100 ml in een bruin plastic flesje). De mengverhouding is 4 delen oplossing A op 1 deel peroxideoplossing (B).

Het reagens wordt versproeid over het oppervlak waarop men sporen in bloed vermoed. Wanneer het (gemengde) reagens in aanraking komt met bloedsporen wordt de waterstofperoxide afgebroken door hemoglobine. Het nu geoxideerde hemoglobine kan op zijn beurt het kleurloze leuco-kristalviolet oxideren tot de sterk paarse kleurstof kristalviolet (Crystal Violet). Het hemoglobine is nu weer terug in de oorspronkelijke vorm en kan opnieuw geoxideerd worden door waterstofperoxide. Dit is daarom een katalytische reactie (hemoglobine is de katalysator).

Kristalviolet (Crystal Violet in het Engels) Colour Index naam Basic Violet 3 wordt ook wel gentiaanviolet genoemd.

Een alternatief voor versproeien is onderdompelen van een voorwerp in de oplossing. Hierbij zal relatief veel reagens verbruikt worden omdat logischerwijs aangenomen mag worden dat kleine hoeveelheden bloed die in oplossing gaan het reagens paars zullen gaan kleuren.

Eventueel kan op niet-poreuze oppervlakken met demi-water nagespoeld worden om ongebruikt reagens weg te spoelen. Dit helpt om de langzame oxidatie onder invloed van licht en zuurstof van leuco-kristalviolet die achtergrondkleuring gaat veroorzaken te verminderen.

Een tweede alternatief voor het sproeien van LCV [4] is het gebruik van een papieren handdoek. Deze wordt eerst in een ondiepe schaal kletsnat gemaakt met LCV-oplossing (papier aan beide zijden vasthouden - met handschoenen). Daarna één zijde naast het spoor leggen en dan langzaam zonder luchtbellen in te sluiten op het spoor laten zakken. Een stapel van 8-10 droge papieren handdoeken wordt daarna op de natte handdoek gelegd, één zijde wordt vastgehouden met één hand waarna 15-20 over de stapel handdoeken wordt gestreken om de overmaat oplossing op te zuigen. De hand waarmee de stapel wordt vastgehouden wordt steeds gewisseld. Daarna wordt de hele stapel handdoeken voorzichtig van het spoor opgenomen.
De auteurs claimen dat de sporen duidelijker worden en minder achtergrondkleuring vertonen.

Wanneer de oxidatie tot kristalviolet eenmaal een feit is, is het verwijderen vna de paarse kleur vaak lastig of vrijwel onmogelijk (al zijn er industriële schoonmaakmiddelen waarmee men een heel eind komt). Dit moet in overweging genomen worden bij het gebruik op PD's.

Voordelen van het reagens zijn:

• er hoeft in principe niet nagespoeld te worden (met schoensporen op een plaats delict eenvoudiger werken dan met kleurstoffen als Hongaars rood, Amido Black enzovoort). Ook wanneer niet nagespoeld kan worden (tapijt bijvoorbeeld) is het te gebruiken.
• het zowel op poreuze (zoals karton) als op niet-poreuze oppervlakken werkt.
• het spoor niet gefixeerd hoeft te worden, het reagens bevat al fixeer (de gebruiksoplossing heeft een concentratie van 2% sulfosalicylzuur).
• het bevat geen vluchtige oplosmiddelen en is ook qua chemische samenstelling een veilig middel.

Het gebruik van LCV kan nog gevolgd worden door eiwitkleuringsmiddelen als Amido Black en Acid Violet 17. Ook kan LCV naar verluidt [1] nog na luminol gebruikt worden, mits tussentijds gefixeerd met 2%-ige sulfosalicylzuur anders kan doorlopen van het spoor optreden (luminol bevat base).

Onder invloed van licht kan niet gereageerd LCV alsnog geoxideerd worden, waardoor achtergrondkleuring gaat optreden. Dit treedt echter maar langzaam op, zodat ruim voldoende tijd is om zichtbaar gemaakte sporen via fotografie vast te leggen.

Van gentiaanviolet is bekend [2] dat het bij aanstralen met groen licht in het dieprode en infrarode gebied kan fluoresceren (vooral bij lage concentraties). Mogelijk kunnen hiermee sporen op gekleurde ondergronden beter zichtbaar gemaakt worden of aanvullende (zwakke) sporen gevonden worden.

Houdbaarheid

Als oplossing A en B met elkaar vermengd zijn is de houdbaarheid bij bewaren in het donker en in de koelkast enkele maanden. Om de houdbaarheid te maximaliseren levert BVDA het reagens in de vorm van twee oplossingen, waarbij de waterstofperoxide apart gehouden wordt. Dit verlengt de houdbaarheid van het reagens aanzienlijk, maar een exacte tijd kunnen wij niet noemen. Mogelijk is dit ook afhankelijk van de batch leuco-kristalviolet en andere geringe variaties in de samenstelling van de gebruikte chemicaliën.

De oplossing A wordt bij bewaren langzaam aan steeds paarser. Wanneer het zo donker is dat bij sprayen het oppervlak al meteen paars is (een dus een slecht contrast met bloedsporen geeft) moet het niet gebruikt worden. De waterstofperoxide-oplossing ontleedt ook langzaam.

Wij bevelen daarom ook aan, het reagens zoals wij het leveren in de koelkast te bewaren.

Historie

LCV is bedacht en in de loop van de jaren verbeterd door John F. Fischer, die voor het Orange County Sheriff's Office in Orlando (Florida) werkte. Het FBI-laboratorium in Washington ging het eind 1993 gebruiken, na er kennis van genomen te hebben.
In juni 1994 heeft John Fischer een presentatie gegeven over LCV op de FBI-academie in Quantico (International Symposium on Footwear and Tire Tread Impression Evidence). Bill Bodziak, die toen nog voor de FBI werkte, hield er een lezing over op het eerste SPTM-congres, mei 1995 in Helsinki, Finland [1].
In 1996 publiceerde Bill Bodziak een artikel over LCV in het tijdschrift Forensic Science International [3].

Voetnoten en referenties

[1]  Handout van een lezing door Bill Bodziak: "The use of Leuco Crystal Violet to enhance shoe prints in blood", Shoe Print/Tool Mark Examiners (SPTM) conferentie, mei 1995, Helsinki (Finland).
[2] Bramble, K.; Cantu, A.A.; Ramotowski, R.R.; Brennan, J.S., "Deep Red to Near Infrared (NIR) Fluorescence of Gentian Violet-treated Latent Prints", Journal of Forensic Identification 2000, Vol. 50, nr. 1, blz. 33-49.
Zie ook de reactie van Menzel, E.  Journal of Forensic Identification 2000, Vol. 50, nr. 3, blz. 245-249.
[3]  Bodziak, William J. "Use of leuco crystal violet to enhance shoeprints in blood", Forens. Sci. Int., 1996, Vol. 82, blz. 45-52, [doi: 10.1016/0379-0738(96)01965-2]
[4] Alley, J.; Caswell, R. (Saint Paul Police Department, Forensic Services Unit), "Optimized Method for Leucocrystal Violet Staining of Bloody Finger and Footwear Impressions", posterpresentatie, IAI-conferentie 2018 in San Antonio (VS).