Historie

Oil Red O is een (niet-fluorescerende) rode kleurstof die in de microscopie gebruikt wordt om vetdruppeltjes rood te kleuren. Een veel gebruikt recept is een verzadigde oplossing van Oil Red O in 60%-ige isopropanol [1]. Oil Red O behoort tot de Sudan-klasse van kleurstoffen (een soort azokleurstoffen, voor de chemische structuur van Oil Red O en Sudan Black B zie het tabblad "Chemische informatie").

Het gebruik van een oplossing ervan om vingerafdrukken op papier zichtbaar is te maken is voor het eerst beschreven door de Canadees Alexandre Beaudoin in 2004 [2]. De door hem gebruikte basische oplossing van Oil Red O (ORO) in een methanol/water mengsel staat nu bekend als "Oil Red O" in de forensische wereld.

Aangezien de kleurstof Oil Red O specifiek vette bestanddelen kleurt (die niet erg oplossen in water) wordt het vooral dan gebruikt als het te behandelen papier vochtig (buiten gelegen/in het vuilnis) of nat geweest is. De aminozuren op de vingerlijnen zijn dan toch uitgelopen en het gebruik van ninhydrine of DFO of elk ander reagens op aminozuren geeft dan geen goed resultaat meer. Fysische ontwikkelaar (PD - Physical Developer) is een reagens dat in zulk soort gevallen (maar niet uitsluitend dan) gebruikt wordt.
In een later verschenen artikel [3] vergeleken Alexandre Beaudoin en Anissa Rawji Oil Red O met fysische ontwikkelaar en concludeerden dat ORO goed werkt in vergelijking met PD. Deze resultaten werden later bevestigd door Australische onderzoekers [4]. Zij vonden echter dat met vingerafdrukken die ouder waren dan 4 weken ORO minder effectief werd dan PD. Waarschijnlijk komt dit omdat vetten, het bestanddeel waar ORO op werkt, op den duur verdwijnen of omgezet worden. Het is bekend dat PD juist niet goed werkt op verse afdrukken.
De Australische onderzoek vonden ook dat ORO met succes gebruikt kan worden op papier dat behandeld is geweest met aminozuurreagentia als IND, DFO en ninhydrine. Zij beveelden aan ORO in een sequentie te gebruiken vóór PD.
In een evaluatie door Amerikaanse onderzoekers [5] werd geconcludeerd dat ORO efficient is bij het ontwikkelen van vingerafdrukken op papier dat nat geweest is wanneer deze binnen 30 dagen na het plaatsen van de afdrukken behandeld kunnen worden.

Gebruiksaanwijzing

Papieren worden behandeld in schalen gevuld met een laag ORO-oplossing. De schalen kunnen eender zijn als die voor fysische ontwikkelaar, bijvoorbeeld Pyrex ovenschalen. De papieren moeten een tijd in de oplossing blijven: 1 tot 1,5 uur. De vingerafdrukken komen dan rood op tegen een roze achtergrond (de achtergrondkleuring van het papier). Glanzend papier kan een probleem zijn met dit reagens: de toplaag kan aangevallen worden door de natriumhydroxide in de ORO-oplossing

Na de behandeling kan de schaal leeggegoten worden om de papieren hierna te gaan spoelen of de papieren worden uit de schaal genomen om ze in een andere schaal te doen (riskanter omdat nat papier gemakkelijk scheurt). Omdat de ORO-oplossing behoorlijk basisch is moeten de papieren geneutraliseerd worden. Hiervoor wordt de fosfaatbuffer gebruikt. Spoelen van het papier met de fosfaatbuffer (in een schaal) of eerst met water en dan met buffer (die dan verdund kan worden met water) brengt het papier terug op een neutrale pH. Hierna wordt het papier nog één keer gespoeld met water om de zouten uit de fosfaatbuffer te verwijderen en dan gedroogd.

Veiligheid

De ORO-oplossing bevat methanol (giftig) en is basisch (hoge pH). Gebruik de oplossing daarom alleen in een zuurkast en vermijd contact met de huid: gebruik van nitrilhandschoenen is aan te bevelen.

ORO-oplossing die "uitgewerkt" is, is chemisch afval. De spoelingen kunnen door de gootsteen. De fosfaatbuffer is ongevaarlijk.

Referenties en voetnoten

[1] Lillie, R.D.; Ashburn, L.L., "Supersaturated solutions of fat stains in dilute isopropanol for demonstration of acute fatty degeneration not shown by Herxheimer's technique.", Archives of Pathology, 1943, Vol. 36, p. 432.
[2] Beaudoin, "A. New technique for revealing latent fingerprints on wet, porous surfaces: Oil Red O.", Journal of Forensic Identification, 2004, Vol. 54, nr. 4, blz. 413-421.
[3] Rawji, A.; Beaudoin, A., "Oil Red O Versus Physical Developer on Wet Papers: A Comparative Study", Journal of Forensic Identification, 2006, Vol. 56, nr. 1, blz. 33-54.
[4] Salama, J.; Aumeer-Donovan, S.; Lennard, C.; Roux, C., "Evaluation of the Fingermark Reagent Oil Red O as a Possible Replacement for Physical Developer", Journal of Forensic Identification, 2008, Vol. 58, nr. 2, blz. 203-237.