Voordat de kleefzijde van tapes behandeld kan worden op vingerafdrukken of bemonsterd op DNA, zal het eerst van de ondergrond losgemaakt moeten worden. Hiervoor zijn een aantal methodes bekend. Eén fysische methode maakt gebruik van het feit dat de kleefmiddelen gebruikt op tapes hun rubberachtige eigenschap verliezen als de temperatuur maar laag genoeg is. Het te behandelen voorwerp in de vriezer leggen is dan een methode die soms werkt. Lokaal afkoelen van de tape met een vriesspray (gebruikt in de electronicawereld) is een andere. Papier met tape erop in een polystyreenschaal met vloeibare stikstof werkt ook om de tape los te krijgen.
 
Op gladde oppervlakken kan het verwijderen van een tape geholpen worden door de tape te verwarmen met een föhn.
 
In het verleden, toen de kleefzijde van tapes was gebaseerd op cellulose ("Sellotape"), waren aceton en hexaan de middelen die gebruikt werden om tape en papier te scheiden. Met de moderne "pressure sensitive" kleefmiddelen worden meer identificeerbare vingerafdrukken gevonden met het gebruik van "Turks oplossmiddel" of het wat oudere tapescheidingsmiddel gebaseerd op een xyleen-vervanger zoals gebruikt in de microscopie waarin 5% chloroform of (minder giftig) 5% dichloormethaan is toegevoegd (Journal of Forensic Sciences, 1990, Vol. 35, nr. 6, p. 1373-1383; DOI: [doi:10.1520/JFS12973J]; waarin een methode om stukken tapes te scheiden die met de kleefzijde op elkaar zijn geplakt wordt beschreven).
Heptaan (het ingredient van Un-Du label remover) wordt ook wel gebruikt.
 
"Turks oplosmiddel" is bekend geraakt door toedoen van Uwe Amerkamp van de BKA die in het begin van deze eeuw op bezoek waren bij collega's in Ankara (Turkije) en de goede resultaten zagen die verkregen werden met een mengsel van cyclohexaan en isopropanol (1:2) als tapescheidingsmiddel.
 
De xyleen-vervanger uit de microscopie is een mengsel van alifatische koolwaterstoffen ("hydrotreated heavy naphtha") dus chemisch verwant aan hexaan en heptaan maar dit mengsel heeft een hoger kookpunt.