Leuco Crystal Violet (LCV) voor het kleuren van sporen in bloed

Leuco Crystal Violet (LCV, in Nederland ook wel bekend als ALCV) is een reagens voor het detecteren en kleuren van sporen in bloed. Het is een kleurloze tot lichtblauwe waterige oplossing (400 ml in een bruine glazen fles, oplossing A) die voor gebruik gemengd wordt met de bijgeleverde 15%-ige waterstofperoxide oplossing (100 ml in een bruin plastic flesje). De mengverhouding is 4 delen oplossing A op 1 deel peroxideoplossing (B).

Het reagens wordt versproeid over het oppervlak waarop men sporen in bloed vermoed. Wanneer het (gemengde) reagens in aanraking komt met bloedsporen wordt de waterstofperoxide afgebroken door hemoglobine. Het nu geoxideerde hemoglobine kan op zijn beurt het kleurloze leuco-kristalviolet oxideren tot de sterk paarse kleurstof kristalviolet (Crystal Violet). Het hemoglobine is nu weer terug in de oorspronkelijke vorm en kan opnieuw geoxideerd worden door waterstofperoxide. Dit is daarom een katalytische reactie (hemoglobine is de katalysator).

Kristalviolet (Crystal Violet in het Engels) Colour Index naam Basic Violet 3 wordt ook wel gentiaanviolet genoemd.

Een alternatief voor versproeien is onderdompelen van een voorwerp in de oplossing. Hierbij zal relatief veel reagens verbruikt worden omdat logischerwijs aangenomen mag worden dat kleine hoeveelheden bloed die in oplossing gaan het reagens paars zullen gaan kleuren.

Eventueel kan op niet-poreuze oppervlakken met demi-water nagespoeld worden om ongebruikt reagens weg te spoelen. Dit helpt om de langzame oxidatie onder invloed van licht en zuurstof van leuco-kristalviolet die achtergrondkleuring gaat veroorzaken te verminderen.

Een tweede alternatief voor het sproeien van LCV [4] is het gebruik van een papieren handdoek. Deze wordt eerst in een ondiepe schaal kletsnat gemaakt met LCV-oplossing (papier aan beide zijden vasthouden - met handschoenen). Daarna één zijde naast het spoor leggen en dan langzaam zonder luchtbellen in te sluiten op het spoor laten zakken. Een stapel van 8-10 droge papieren handdoeken wordt daarna op de natte handdoek gelegd, één zijde wordt vastgehouden met één hand waarna 15-20 over de stapel handdoeken wordt gestreken om de overmaat oplossing op te zuigen. De hand waarmee de stapel wordt vastgehouden wordt steeds gewisseld. Daarna wordt de hele stapel handdoeken voorzichtig van het spoor opgenomen.
De auteurs claimen dat de sporen duidelijker worden en minder achtergrondkleuring vertonen.

Wanneer de oxidatie tot kristalviolet eenmaal een feit is, is het verwijderen vna de paarse kleur vaak lastig of vrijwel onmogelijk (al zijn er industriële schoonmaakmiddelen waarmee men een heel eind komt). Dit moet in overweging genomen worden bij het gebruik op PD's.

Voordelen van het reagens zijn:

• er hoeft in principe niet nagespoeld te worden (met schoensporen op een plaats delict eenvoudiger werken dan met kleurstoffen als Hongaars rood, Amido Black enzovoort). Ook wanneer niet nagespoeld kan worden (tapijt bijvoorbeeld) is het te gebruiken.
• het zowel op poreuze (zoals karton) als op niet-poreuze oppervlakken werkt.
• het spoor niet gefixeerd hoeft te worden, het reagens bevat al fixeer (de gebruiksoplossing heeft een concentratie van 2% sulfosalicylzuur).
• het bevat geen vluchtige oplosmiddelen en is ook qua chemische samenstelling een veilig middel.

Het gebruik van LCV kan nog gevolgd worden door eiwitkleuringsmiddelen als Amido Black en Acid Violet 17. Ook kan LCV naar verluidt [1] nog na luminol gebruikt worden, mits tussentijds gefixeerd met 2%-ige sulfosalicylzuur anders kan doorlopen van het spoor optreden (luminol bevat base).

Onder invloed van licht kan niet gereageerd LCV alsnog geoxideerd worden, waardoor achtergrondkleuring gaat optreden. Dit treedt echter maar langzaam op, zodat ruim voldoende tijd is om zichtbaar gemaakte sporen via fotografie vast te leggen.

Van gentiaanviolet is bekend [2] dat het bij aanstralen met groen licht in het dieprode en infrarode gebied kan fluoresceren (vooral bij lage concentraties). Mogelijk kunnen hiermee sporen op gekleurde ondergronden beter zichtbaar gemaakt worden of aanvullende (zwakke) sporen gevonden worden.

Houdbaarheid

Als oplossing A en B met elkaar vermengd zijn is de houdbaarheid bij bewaren in het donker en in de koelkast enkele maanden. Om de houdbaarheid te maximaliseren levert BVDA het reagens in de vorm van twee oplossingen, waarbij de waterstofperoxide apart gehouden wordt. Dit verlengt de houdbaarheid van het reagens aanzienlijk, maar een exacte tijd kunnen wij niet noemen. Mogelijk is dit ook afhankelijk van de batch leuco-kristalviolet en andere geringe variaties in de samenstelling van de gebruikte chemicaliën.

De oplossing A wordt bij bewaren langzaam aan steeds paarser. Wanneer het zo donker is dat bij sprayen het oppervlak al meteen paars is (een dus een slecht contrast met bloedsporen geeft) moet het niet gebruikt worden. De waterstofperoxide-oplossing ontleedt ook langzaam.

Wij bevelen daarom ook aan, het reagens zoals wij het leveren in de koelkast te bewaren.

Historie

LCV is bedacht en in de loop van de jaren verbeterd door John F. Fischer, die voor het Orange County Sheriff's Office in Orlando (Florida) werkte. Het FBI-laboratorium in Washington ging het eind 1993 gebruiken, na er kennis van genomen te hebben.
In juni 1994 heeft John Fischer een presentatie gegeven over LCV op de FBI-academie in Quantico (International Symposium on Footwear and Tire Tread Impression Evidence). Bill Bodziak, die toen nog voor de FBI werkte, hield er een lezing over op het eerste SPTM-congres, mei 1995 in Helsinki, Finland [1].
In 1996 publiceerde Bill Bodziak een artikel over LCV in het tijdschrift Forensic Science International [3].

Voetnoten en referenties

[1]  Handout van een lezing door Bill Bodziak: "The use of Leuco Crystal Violet to enhance shoe prints in blood", Shoe Print/Tool Mark Examiners (SPTM) conferentie, mei 1995, Helsinki (Finland).
[2] Bramble, K.; Cantu, A.A.; Ramotowski, R.R.; Brennan, J.S., "Deep Red to Near Infrared (NIR) Fluorescence of Gentian Violet-treated Latent Prints", Journal of Forensic Identification 2000, Vol. 50, nr. 1, blz. 33-49.
Zie ook de reactie van Menzel, E.  Journal of Forensic Identification 2000, Vol. 50, nr. 3, blz. 245-249.
[3]  Bodziak, William J. "Use of leuco crystal violet to enhance shoeprints in blood", Forens. Sci. Int., 1996, Vol. 82, blz. 45-52, [doi: 10.1016/0379-0738(96)01965-2]
[4] Alley, J.; Caswell, R. (Saint Paul Police Department, Forensic Services Unit), "Optimized Method for Leucocrystal Violet Staining of Bloody Finger and Footwear Impressions", posterpresentatie, IAI-conferentie 2018 in San Antonio (VS).